قبل از شروع خـلـقت تابـیـده آفـتـابش            لب تشنه‌ای که عمریست دلها شده کبابش

گـفـتـیـم الـسـلام و فـوراً عـلـیـکم آمـد            جانم به این سلام و جانم به این جوابش

تکـلـیف را ادا کرد با نـفـس مطـمـئنه            پس‌ میکند خداوند با ارجعی خـطابش

هرکس که عمر خود را خرج‌حسین کرده            یوم‌الحساب پاک‌است پیش خدا حسابش

حرف امام خیر است حتی زمان نفرین            حـر دُرِّ کربلا شد تنها به یک‌ عتابش

راه هـزار سالـه طـی می‌شـود به آنی            از برکت حـسین و کـشتی پر شـتابش

کـم از حـرم ندارد این روضه‌های آقا            ما در حرم نشستیم در محضر جنابش

پیش نگاه اطـفـال مستانه مـوج مـیـزد            ما با فـرات قهـریم با قـطره‌های آبـش

یارب چه بود حکمت کز داغ این مصیبت            نیزه نشین حسین و دلخون شود ربابش